Öfke duygusu üzüntü, korku, şaşırma, sevinme gibi temel ve normal bir insan duygusudur. Öfkeyi doğal bir duyguyken, sorun haline getiren şey ise öfkeyi ifade ediş biçimidir.

Çocuklar kimi zaman öfke duygusunu uygun yollarla ifade etmeyi ve bu duyguyu kontrol altına almayı bilememektedir. Çocuklarda öfke ısırma, vurma, bağırma, kendini yere atmaveya ağlama krizleri şeklinde kendini gösterir. 

Öfkenin sebepleri arasında yanlış anne-baba tutumları, isteklerinin sürekli olarak engellenmesi, aile bireylerinin birbirine karşı tutumları, kendini ifade etmede güçlük, davranışlarını kontrol edememe veya televizyon ve internet gibi sebepler gösterilebilir. 

Ebeveynlerin çaresiz kaldığı durumlardan bir tanesi çocuğun bu kontrolsüz öfkesiyle karşı karşıya geldiği anlardır. Kontrolsüz öfke karşısında ebeveynin tutumu kilit noktadır. 

Çocuk öfkelendiğinde ilk olarak sakin kalmak, sabırla sakinleşmesini beklemek oldukça önemli bir adımdır.

Sakinleştikten sonra bu öfkenin nedeni öğrenilmeli ve bunu uygun bir dille nasıl ifade edilebileceği öğretilmelidir. 

Fiziksel cezadan uzak durmak ve çocuğa bu konuda örnek olabilmek ebeveyn olarak önemli bir sorumluluktur.

Diğer bir seçenek ise; çocuğun sadece öfkesini yanlış ifade edişine tepki vermek yerine, olumlu davranışlarını da görmek ve ödüllendirme etkili bir yoldur. 

Amacımız çocuğun duygusunu bastırmak veya yok etmek değil, duygularını kabul edip yapıcı bir şekilde ifade etmesini sağlamaktır.

Psikolog Elif ÖZİSPA

LEARN AND PLAY